دده قورقود- دكتر جواد هیئت 

كتاب دده قورقود كه از شاهكارهای ادبی- فولكوریك جهانی است،از یك مقدمه و 12 داستان تشكیل شده است.داستانها به نثر و نظم نوشته شده است و در خلال آنها انواع مختلف آثار ادبی شفاهی مانند بایاتی،نغمه،ضرب المثل و حتی مرثیه دیده میشود.  

بیچاق – قلم

« وارلیق » مجلّه سی نین ناشیری جرّاح – ادیب "جواد هیئت"ه ایتحاف

علی عجمی: 

به احترام این پیر خادم تركی آذربایجانی، كلاه از سر بر میدارم.

متأسفانه در دوران پهلوی،به پیروی از افكار ملی گرایانه افراطی و شوونیستی بیش از نیم قرن در این باب سیاست جبر و تحمیل اعمال شد و از چاپ و انتشار هر گونه كتاب توركی جلوگیری به عمل آمد و زبان فارسی هم به صورت زبان انحصاری دولتی و تحمیلی در آمد!

در نتیجه این سو ء تدبیر و انحصار طلبی و سیاست زورگویی ،زبانهای غیر فارسی مردم ایران،بویژه توركی رسما” ممنوع شد.البته این گونه رویه و اعمال غیر انسانی و ضد مردمی بدون واكنش نماند و در مردمی كه زبانشان ممنوع اعلام شده بود عكس العمل هایی نا مطبوع و گاهی كینه و نفرت برانگیخت و خواه و نا خواه از شیرینی لهجه فارسی هم در مذاق آنها كاسته شد!؟

(یادداشتی از دكتر جواد هیات)

ناسیونالیسم آئین اصالت دادن به ملت و ملی‌گرائی است. ملت گروهی از مردم‌اند كه در میان خود پیوندها و علقه‌های مشتركی دارند و به آن پیوند و علقه‌ها آگاهی (شعور) و علاقه دارند. به این آگاهی و علاقه شعور ملّی گفته می‌شود. مهمترین این علقه‌ و پیوندها كه اركان ملّی را تشكیل می‌دهند، عبارتند از: وطن، دین و مذهب، زبان و فرهنگ و قومیّت، تاریخ و دولت و بالاخره آرمان مشترك كه بعنوان ملاط و اركان اتصال دهنده به كار می‌روند و مشتركات یك ملّت را تشكیل می‌دهند.

دوكتور جواد هیئت نه ابن سینا، خیام، بیرونی، میكلانژ، نه ده پرومته‌دیر. او، بشر تاریخینده اؤز یئری، اؤز الیازیسی، اؤز موقعی، اؤز چكیسی اولان جواد هیئت‌دیر!

دكتر جواد هیئت ، فرزند علی هیئت ، مجتهد و رئیس سابق دیوان كشور، در سال ۱۳۰۴ در تبریز به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه و دوسال اول رشته پزشكی را در ایران گذرانده و به استانبول رفت و پس از اخذ دكترای پزشكی ، دوره تخصصی جراحی را در استانبول و پاریس به پایان رساند و در سال ۱۳۳۱ به ایران بازگشت . در مدت ۴۸ سال طبابت و جراحی در تهران ، به تدریس و تألیف كتاب ها و مقالات جراحی پرداخت و در فاصله سال های ۵۵ ـ ۱۳۴۳ ، مجله دانش پزشكی را منتشر نمود . ( در این مجله بیش از پنجاه مقاله علمی به قلم او چاپ شده است ) . در كنار جراحی عمومی ، جراحی قلب را آغاز كرد و در سال ۱۳۴۱ برای اولین بار در ایران موفق به انجام جراحی قلب باز شد . در سال ۱۳۴۷ اولین عمل پیوند كلیه را در تهران و اولین پیوند قلب سگ ها را در ایران با موفقیت انجام داد . ( دكتر ابتدا روی سگ ها كه تا آن زمان در كشور ما بی سابقه بود ماشین قلب و ریه مصنوعی را به كار گرفت و بعد از عمل جراحی روی ۲۵ سگ در بیمارستان شهربانی ماشین فوق الذكر را در جراحی قلب انسان با موفقیت به كار برد . ) از سال ۱۳۴۲ به نمایندگی ایران در « انجمن بین المللی جراحی » و از سال ۱۳۶۲ به عضویت « آكادمی جراحی پاریس » انتخاب شد . تاكنون بیش از ۲۵ مقاله و سخنرانی از او در كنگره های بین المللی جراحی به زبان های فرانسه ، انگلیسی در مجلات معتبر پزشكی خارجی چاپ شده است .